In deze Pokrof komen vier oosterse christenen, Orthodoxen en anderen, aan het woord, waarvan drie uit het buitenland (Bulgarije, Oekraïne, India). Oosters christendom gaat over een grote groep christenen wereldwijd, maar is steeds meer ook een Nederlandse realiteit. Michael Bakker van de Russisch-orthodoxe parochie vertelt over de verhuizing van zijn kerk naar de Amsterdamse Jordaan. De religieuze functie van het kapucijnen-klooster daar wordt op een nieuwe wijze voortgezet. Lang geleden voortgekomen uit het Oosters Werk van de paters Kapucijnen vindt Pokrof het bijzonder dat Orthodoxen in ons tijdschrift vertellen over hun nieuwe plek in de voormalige kapucijnenkerk. Monnik Xavier Koodapuzha schrijft over een boeiende revival van het oriëntaalse monnikendom in de Syromalabaarse Katholieke Kerk van India en Lydia Starodubtseva uit het Oost-Oekraïense Kharkiv heft een tipje op van de Beschermende Sluier van de Moeder Gods (Pokrof), het feest en het symbool dat zo’n grote populariteit in de Russische traditie wist te verwerven. Dimitar Popmarinov uit Bulgarije leidt ons in in het Orthodoxe Schriftverstaan dat, verweven met de héle Orthodoxe traditie, andere accenten zet dan de protestantse of westerse katholieke bijbelopvatting. Wil van den Bercken neemt ons mee naar het mooie Lviv in West-Oekraïne, waar de verschillende godshuizen getuigen van het veelkleurige verleden en heden van deze stad. In een interview vertelt Kees den Biesen over de inspiratie die de 4e-eeuwse dichter Efrem hem geeft bij zijn verkenning van het symbolisch denken, terwijl Geert van Dartel verslag doet van de beginnende dialoog tussen Turken en Syrisch- orthodoxen in Enschede. Die bijeenkomst was de tweede poging na een eerdere afgelasting vanwege bedreigingen die de nationale pers haalden. Alles ging goed dit keer, maar er ligt nog veel stof tot spreken in de toekomst. Wij hopen dat Pokrof u voldoende stof tot informatie en leesplezier biedt.
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.