In dit Pokrofnummer van de vroege zomer bieden wij u een diversiteit aan onderwerpen uit de oosterse Kerken. We beginnen met een niet altijd florisant heden: diaken Ramzy vertelt over de situatie van de Kopten in Egypte en over de veranderde houding in dezen van hun Kerk wereldwijd. Daarna een stukje nabije toekomst: het Petrus-en-Paulusfeest eind juni, waarvan Leo van Leijsen vooral de icoon belicht. De geschiedenis van Moeder Jelena, een Russische wetenschapper en moniale, staat centraal in een bijdrage van Katja Tolstaja, die haar persoonlijk heeft gekend. De meditatie is de publicatie van een aangrijpend relaas door Moeder Jelena zelf. Paul Brenninkmeijer schrijft over een Duits-Nederlandse monnik (een oom van hem), die voor de Tweede Wereldoorlog gedurende enige tijd een rol speelde in het eenheidsstreven van de Rooms-katholieke Kerk richting Orthodoxie. Tezelfdertijd was Dom Lambert Beauduin, stichter van Amay/Chevetogne, oecumenisch actief; Dolf Langerhuizen bespreekt zijn onlangs vertaalde biografie, geschreven door twee Franstalige auteurs. Pokrof brengt het oosters christendom bij u thuis. Maar misschien brengt u op vakantie – Griekenland, Bulgarije, Rusland, Istanboel – ook een bezoekje aan een oosterse kerk zelf…?
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.