Deze editie begint met het thema van de vrijheid; vrijheid zoals de begin dit jaar overleden Russisch-orthodoxe aartspriester van Amsterdam, vader Sergei Ovsiannikov, die zag. Kort voor zijn dood kwam zijn boek ‘Een boek over de vrijheid’ in het Russisch uit. Dolf Bruinsma spreekt over dit boek en zijn auteur. Geert van Dartel en Heleen Murre-van den Berg bezochten beiden onlangs het geteisterde Midden-Oosten en vertellen elk over Syrië en zijn christenen. De meditatie is bij een icoon van de bekende Sint-Christoffel, een kleurrijke heilige. Johan Meijer genoot ooit letterlijk én figuurlijk onderricht van de bekende Orthodoxe liturgist vader, Alexander Schmemann (1921-1983), en haalt goede herinneringen aan hem op. Vader Boris Choltsjev (1913-1971) was een bijzondere priestermonnik in de Sovjet-Unie, Paul Baars vertelt waarom. Er volgt een bespreking van de nieuwe Oriente Cattolico, een jubileumuitgave bij het honderdjarig bestaan van de Congregatie voor de Oosterse Kerken in het Vaticaan. En Pokrof besluit zoals gewoonlijk met de rubriek ‘Byzantijnse Liturgie’, dit keer over de hymne ‘Eniggeboren Zoon’ uit de Goddelijke Liturgie.
Veel zomers leesplezier met deze nieuwe Pokrof.
Leo van Leijsen
redactiesecretaris Pokrof
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.