Deze eerste Pokrof van het nieuwe jaar begint met het Russische Pskov, waar sinds de komst van de nieuwe aartsbisschop een frisse wind waait. Daarna een interview met protodiaken Radomir Rakić over wijlen patriarch Pavle van Servië. Georgië heeft zijn eigen stijl in het icoonschilderen dat een opleving meemaakt met kunstenaars als Amiran Goglidze. Alexius, de zogeheten Man Gods, is een populaire heilige in zowel Oost als West, over wie allerlei verhalen de ronde doen. Victor Roudometofs boek Nationalism, Globalization and Orthodoxy legt de verhouding bloot tussen burgerschap en natie op de roerige Balkan. De Oriëntaals-orthodoxe kerken maken in Nederland een kleurrijk deel uit van de landelijke christenheid; het gaat vaak om vluchtelingen. En in de rubriek ‘Byzantijnse Liturgie’ komt de Liturgie van de Voorafgewijde Gaven aan de orde, die in de Grote Vasten op bepaalde weekdagen wordt gevierd.
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.