Vluchtelingen vinden we – tragisch genoeg – over heel onze aardbol. Deze kwetsbare mensen vinden niet overal een warm onthaal. Bij alle verzet tegen asielzoekers zijn er ook kerken die hen opvangen, zoals de Orthodoxe Parochie in Amersfoort of de Orthodoxe Kerk in Bulgarije. Hierover twee artikelen in deze editie van de hand van respectievelijk Huub Vogelaar en Iglika Vassileva. De meditatie gaat over de storm op het meer aan de hand van een icoon van Geert Hüsstege, wiens iconen in 2014 centraal staan bij de meditaties. Paul Brenninkmeijer bericht uitgebreid van patriarch Bartholomeos’ lezing in Utrecht over de ecologische roeping van de Orthodoxe Kerk. Dolf Bruinsma beschrijft Rainer Maria Rilke’s inspirerende reis naar Rusland aan de zijde van de al even inspirerende, in Sint-Petersburg geboren Lou Salomé. Roman Gruijters bespreekt Jaap van Slageren’s boek over de Thomaschristenen van India. De laatste pagina geeft de derde aflevering over de Byzantijnse liturgie, dit keer over de bisschopsgewaden. Een goede zomer toegewenst en veel plezier met deze Pokrof.
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.