Dick Akerboom (1947-2025)
Door het hoge raam schijnt het zonlicht op de kist met het lichaam van dr. Dick Akerboom dat de St. Antonius van Padua Kerk wordt binnengebracht. Als openingslied wordt gezongen ‘Licht dat ons aanstoot in de morgen’. In deze kerk, zo’n honderd meter verwijderd van zijn huis ging Dick Akerboom vaak voor in woord en communiediensten. Op 28 februari 2025 wordt in een volle kerk afscheid van hem genomen. De dienst wordt geleid door dr. Eduard Kimman s.j. en staat in het teken van licht, warmte en Gods nabijheid. De dienst wordt opgeluisterd door het Gregoriaans koor en het Koor “Larissa” van de parochie. Het orgelspel wordt verzorgd door prof. dr. Ton van den Hout.
Dick Akerboom werd in 1947 geboren in Roelofarendsveen in een katholiek gezin als zoon van een bloemenkweker. Hij studeerde enkele jaren aan het Groot Seminarie in Warmond waarna hij de overstap maakte naar de Katholieke Theologische Hogeschool in Amsterdam. Daar werd de basis gelegd voor zijn grote interesse in Luther. In Amsterdam vond hij ook zijn grote liefde Perla Roelofs die predikante zou worden in de Evangelisch-Lutherse Kerk.
Van 1981 tot 2012 doceerde Dick Akerboom geschiedenis van de theologie aan de Theologische Faculteit Tilburg. In 1995 promoveerde hij bij prof. dr. Joop Boendermaker op het dispuut over vrije wil en/of genade tussen Erasmus en Luther. De studie van Luther en zijn oecumenisch huwelijk hadden hem al eerder in contact gebracht met de St.- Willibrordvereniging. In 1987 trad hij toe tot het Hoofdbestuur van de vereniging. Van 1995 tot 2013 was Dick Akerboom lid van het Dagelijks Bestuur. Daarnaast was hij twaalf jaar secretaris van de Beraadgroep Geloof en Kerkelijke Gemeenschap van de Raad van Kerken in Nederland.
Vanaf 1994 maakte ik Dick Akerboom van nabij mee als bestuurslid. Dick was positief ingesteld, legde de prioriteit bij de plaatselijke oecumenische samenwerking en was een warm pleitbezorger van de katholiek-lutherse dialoog. In 1998 volgden we zijn voorstel om prof. dr. Otto Hermann Pesch uit te nodigen om de feestrede te houden bij het 50 jarig bestaan van de St-Willibrordvereniging. Dick legde het contact en Otto Hermann Pesch kwam naar Nederland. In het Theater aan de Parade in Den Bosch hield hij een prachtige rede.
Mijlpaal in de katholiek-lutherse betrekkingen was de ondertekening van de overeenstemming over de rechtvaardigingsleer op 31 oktober 1999 door bisschop Christiaan Krause, voorzitter van de Lutherse Wereldfederatie en kardinaal Edward Cassidy, president van de Pauselijke Raad voor de bevordering van de Eenheid van Christenen. Dick Akerboom zorgde mede voor de vertaling van enkele documenten en hield er lezingen over. Een mooie bijdrage leverde hij daarover aan het symposium in Utrecht op 6 juni 2011 over de Vruchten van de Oecumenische Dialoog (zie: Perspectief (2011) 13,10-14).
Vanaf 2010 nam Dick Akerboom deel aan de stuurgroep Refo500 die activiteiten voorbereidde met het oog op de herdenking van 500 jaar Reformatie. Zo had hij zijn aandeel in de voorbereiding van de symposia over Trente op 15 oktober 2013 in het auditorium van het Museum Catharijneconvent en over Erasmus op 14 maart 2016 in museum Gouda.
Dick Akerboom was veelzijdig en had een brede belangstelling. Daarvan getuigde ook het gedicht dat zijn broer Wil uitsprak tijdens de uitvaart. Zo was Dick Akerboom jarenlang betrokken bij Stichting Market Garden Old Comrades Foundation waarvan hij sinds 2005 voorzitter was. Tevens was hij vicevoorzitter van de stichting Faces to Graves Canadian War Graves Groesbeek dat levensverhalen opstelt van gesneuvelde soldaten.
De afscheidsdienst was gevoelig maar toch niet te zwaar. De lezingen uit Jesaja 6, een roepingsverhaal en Johannes 2, de bruiloft van Kana resoneerden met zijn leven. Na de woorden en klanken van Bach “Wenn ich einmal soll scheiden“ en het lied “Blijf mij nabij” werd de dienst even stilgezet om het glas te heffen met wijn (uit zijn wijnkelder) of water op het leven van Dick.
Daarna werd Dick Akerboom uitgeleide gedaan onder het zingen van de Hymne “In Paradisum”.
Door Geert van Dartel