Eind vorige week, van vrijdag 8 juni tot zaterdag 9 juni, werd in België een symposium gehouden over het bekende Jezusgebed of beter het gebed tot Jezus:”Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over mij”. Het vond plaats in de Oude Abdij van Drongen (gemeente Gent) onder de titel ‘Opborrelend als een bron van eeuwig leven (Joh 4:14)’, Geïnteresseerde christenen uit België en uit het buitenland, waaronder vooral Nederland, waren er in groten getale naar toe getrokken. Een waar oecumenisch gebeuren.
Het waren deelnemers van diverse kerkelijke pluimage die op vrijdagochtend 8 juni samendromden in de grote zaal waar de voordrachten werden gehouden. Los van de sprekers en organisatoren zo’n 125 in aantal. ‘Gewone’ katholieken, orthodoxen en protestanten, en ook katholieken die orthodox geworden waren, protestanten die katholiek geworden waren, protestanten die orthodox geworden waren, katholieken die binnen hun eigen kerk de Byzantijnse liturgie waren gaan vieren et cetera; ‘leken’gelovigen, geestelijken en kloosterlingen; veel vrouwen, maar ook een aanzienlijk aantal mannen. Allemaal mensen die op het onderwerp waren afgekomen. Of op sprekers.
Sprekers en organisatoren
Prominent spreker was zeker bisschop Kallistos Ware, een ware publiekstrekker vanwege zijn toegankelijke lezingen, zijn mooie Engels, zijn grote kennis en last but not least zijn voor velen aanstekelijke humor. Lode Aerts van het CCV (Centrum voor Christelijke Vorming) in het (r.k.) bisdom Gent, een van de org
aniserende instanties, opende officieel het symposium. De spits van de lezingen zelf werd afgebeten door Joris van Ael, bekend icoonschilder en publicist over iconen, wiens Leerhuis van de Kerkvaders de hoofdorganisator was. Verder spraken abt Philippe Vanderheyden van Chevetogne en de (eveneens) benedictijn Benoît Standaert uit Zevenkerken, o.a. auteur over geestelijk leven. De lezingen die zij gaven, centreerden zich rond het Jezusgebed, maar dit alles steeds ingebed in wat ‘de binnenzijde van het christelijk leven’ werd genoemd. De grote nadruk op Gods liefde voor de mens stond centraal in zowel de historische als bijbels georiënteerde voordrachten. Tevens werd uitgebreid ingegaan op vormen van het innerlijke gebed in de westerse traditie alsook op de concrete praktijk van het Jezusgebed zelf. Er waren ook op twee momenten leesgroepjes in klein verband, geleid door de inleiders en anderen, onder wie vader Dominique Verbeke, priester van de orthodoxe H. Andreasparochie in Gent. Deze was medeorganisatrice van het symposium en verzorgde in de orthodoxe kerk in de stad ook heel het donderdagavondprogramma: een gezamenlijk Jezusgebed, ook hier een lezing door bisschop Kallistos en afsluitend een receptie.
Samen bidden en spreken
Niet alleen in de Gentse parochie werd gemeenschappelijk gebeden. Het symposium was omkaderd door gebedsdiensten, geënt op het westerse katholieke koorgebed van de monniken. Met de hele zogeheten Ruusbroeckapel vol orthodoxen, protestanten en katholeieken was dit steeds een inspirerend en oecumenisch gebeuren. Voeg daarbij de vele geanimeerde gesprekken in de leesgroepjes, tijdens de maaltijden, bij de borrel ’s avonds of in de wandelgangen. Kortom, een ontspannen sfeer van verbondenheid en wederzijdse herkenning.
Begonnen op vrijdagochtend met het troparion tot de H. Geest, de Orthodoxe pinksterhymne, eindigde het symposium al evenzeer met een biddend lied: ‘U kennen, uit en tot U leven, Verborgene die bij ons zijt’. Het begin- en eindlied over de Geest respectievelijk Gods verborgen Tegenwoordigheid omvatten precies waar het in dit Jezusgebed-symposium voor meer dan 125 christenen van verschillende kerken over was gegaan.
Foto’s:
– Centrale Christusicoon in grote zaal van symposium in Drongen.
– Joris van Ael (midden links) leidt een van de leesgroepjes.