Gedurende de voorbereidingen in de aanloop naar opnieuw vijf dagen kerkmuziek van het allerhoogste niveau, heb ik me een beetje te veel laten meeslepen door de romantiek van 19de eeuwse beelden. Niet handig. In mijn groteske naïviteit had ik gehoopt dat de beelden van de Chichester Cathedral nog een heel klein beetje overeen kwamen met die uit 1833.
Toen ik op dinsdag 16 juli oog in oog kwam te staan met de kathedraal, bleek de realiteit nogal schokkend. Ik heb sowieso een hekel aan plastic verpakkingen maar een hele kathedraal verpakt in plastic? Een groot scherm er omheen met de tekst: “What’s happening here?”
Het dak van de kathedraal is niet zo maar een dak. Het wordt beschreven als “The least spoiled and most important roof in the kingdom.” Dat is nogal wat. De originele Middeleeuwse houten constructie is nog in tact, maar het koperen overspansel is aan lekkage onderhevig. Over 5 jaar moet het klaar zijn. Kosten: 5 miljoen pond (gaat zonder twijfel veel meer kosten en veel langer duren).
Enfin, vanuit het raam van mijn hotelkamer zag het er zó uit en kon ik net doen alsof er niks aan de hand was. Ik houd erg van architectuur en mijn oog wilde ook wel wat, maar daar kwam ik natuurlijk niet voor.
Snel naar binnen dan maar, het interieur is onaangetast. En morgen komen ze weer binnen in processie: de koren van de drie zuidelijke kathedralen, Chichester, Salisbury en Winchester. Dan kan het grote genieten beginnen.
Een voorproefje:
Ik heb ze zo diep in mijn hart: de Psalmen van David.
Psalm 144 Van David
Geprezen zij de HEER, mijn rots,
die mijn handen oefent voor de strijd,
die mijn vingers schoolt voor het gevecht,
mijn beschermer, mijn vesting,
de burcht die mij veiligheid biedt,
het schild waarachter ik schuil,
hij die volken aan mij onderwerpt.
HEER, wat is de mens dat u om hem geeft,
de sterveling dat u aan hem denkt?
Een mens is vluchtig als een ademtocht,
zijn dagen glijden als een schaduw weg.
HEER, schuif uw hemel open en daal af,
raak de bergen aan zodat ze roken.
Werp uw bliksem, sla de volken uiteen,
schiet uw pijlen en verdrijf hen.
Reik mij uw hand van omhoog,
bevrijd mij, ontruk mij aan de woeste wateren,
aan de greep van vreemdelingen
die leugens spreken met hun mond,
bedrog verbergen in hun handen.
Ik wil een nieuw lied voor u zingen, God,
voor u spelen op de tiensnarige harp,
want u brengt koningen redding,
u hebt David, uw dienaar, bevrijd.
Bevrijd ook mij van het moordende zwaard,
ontruk mij aan de greep van vreemdelingen
die leugens spreken met hun mond,
bedrog verbergen in hun handen.
Onze zonen zijn als jonge planten,
n hun jeugd met liefde verzorgd,
onze dochters als de hoekzuilen
van een paleis, zo sierlijk gesneden,
onze schuren gevuld,
van voorraad en voedsel voorzien,
onze schapen en geiten, met duizenden,
met tienduizenden op onze velden,
onze kudden doorvoed,
geen inval, geen uittocht,
geen weeklacht op onze pleinen.
Gelukkig het volk dat zo mag leven,
gelukkig het volk dat de HEER als God heeft.
(Vertaling NBV – Nederlands Bijbelgenootschap)