Cyrillus en Methodius waren broers van elkaar. Ze waren Byzantijnse christelijke theologen en missionarissen. Ze worden Slavenapostelen genoemd omdat ze het christendom naar de Slavische volkeren hebben gebracht. Ze beïnvloedden de culturele ontwikkeling van de Slavische volkeren door hun missiewerk.
In 862 begon hun werk dat de beide broers zo belangrijk in de geschiedenis zou maken. In dat jaar verzocht vorst Rastislav van Groot-Moravië aan de Byzantijnse keizer Michael III en patriarch Photius om missionarissen om zijn Slavische onderdanen te evangeliseren en om een bisdom te creëren dat onafhankelijk was van de Frankische – Duitse – bisschoppen.
Hiermee schiepen ze in Midden-Europa een kerkelijke aanwezigheid en cultuur die geworteld was in een Slavische beschaving. Dit artikel door Leo van Leijsen – het eerste in een reeks van twee – beschrijft de wederwaardigheden van Cyrillus en Methodius zelf. (Het tweede artikel dat in Pokrof 2021-4 zal verschijnen zal gaan over de invloed van de Slavenapostelen in Midden- en Oost-Europa.)
Overige artikelen
Huub Vogelaar schrijft in deze Pokrof het derde artikel over de Orthodoxe Kerk in Alaska. Dolf Bruinsma gaat in op de geniale persoon van Pavel Florenskij. In de meditatie staat een preek die vader Pavel Adelgeim hield over de stem van het geweten. In ‘Kos. Toeristen en orthodoxie’ haalt Jan Kaandorp msc herinneringen op van zijn vele verblijven op het Griekse eiland Kos. Nick Pouls schrijft over de nieuwe Servische patriarch Porfirije en Johan Meijer behandelt in de rubriek ‘Byzantijnse Liturgie’ het onderwerp zitten, staan en knielen.
Foto:
Icoon van Cyrillus en Methodius