Afgelopen zondagmiddag, 4 mei, vond in Arnhem een bijzondere dienst plaats. Omringd door vrijwel zijn gehele episcopaat wijdde Zijne Zaligheid Mar Ignatius Youssef III Younan, katholiek patriarch van Antiochië voor de Syriërs, voor de landelijke Syrisch-katholieke parochie van de H. Johannes de Apostel het altaar in de voormalige r.k. Willibrordkerk aan de Oude Velperweg in. Vele gelovigen van deze geünieerde oosterse kerk, maar ook anderen: Syrisch-orthodoxen, katholieke Chaldeeërs en rooms-katholieke Nederlanders, zorgden voor een stampvolle kerk.
Mgr Noël Mosa Alcastoma mag trots zijn dat zijn geloofsgemeenschap deze kerk heeft weten te verwerven. Hij heeft 
de titel van choorbisschop (geen echte bisschop, maar een hoge kerkelijke functionaris), is voor zijn kerk in Nederland patriarchaal vicaris (vertegenwoordiger van de patriarch) en pastoor van de Nederlandse parochie. De Syrisch-katholieke Kerk van Antiochië is een kleine oosters-katholieke kerk, oorspronkelijk geworteld in het Midden-Oosten, maar steeds meer ook in de westerse emigratie en een eerbiedwaardige representant van de grotere Aramese traditie in het universele christendom. Mgr Mosa zelf is afkomstig uit Irak. Zijn parochie bestaat vooral uit mede-Irakezen, maar ook uit Libanese en Syrische staatsburgers. In een recent of verder verleden zochten de meesten van hen als asielzoekers in Nederland een veiliger bestaan dan in hun eigen vaderland mogelijk was. Ook nu was, zo bleek uit de woorden van de verschillenden toespraken tijdens deze liturgie, de oorlog in met name Syrië in de hoofden en harten van de mensen niet ver weg .
Altaarwijding
Na de plechtige binnenkomst om 13 uur van de patriarch en zijn bisschoppen, vergezeld van rooms-katholieke en oecumenische gasten, onder wie de Syrisch-orthodoxe bisschop van Nederland Mor Polycarpus, vond eerst de altaarwijding plaats. Het koor zong Aramese gezangen onder instrumentale begeleiding. Dat overigens vrijwel alle Syrisch-katholieke bisschoppen, hier elf in tal, acte de presence gaven, onderstreepte het belang van deze ingebruikname van het kerkgebouw voor de Syrisch-katholieke Kerk van Antiochië. Het altaar werd eerst volgens een oud ritueel gezalfd en gewassen door de patriarch, de pastoor en een diaken, om daarna met witte dwalen te worden bekleed. Herhaalde malen, overigens ook later in de dienst, klonken hierbij vanuit de kerk de schelle midden-oosterse vreugdekreten van de vrouwen op
Eucharistieviering
Hierna volgde de eucharistieviering, in het Arabisch, het Aramees (het ‘Kerklatijn’ van de Syrisch-katholieke Kerk) en het Nederlands. Een diaken zong het epistel in het Arabisch, waarna een koorlid, een jonge vrouw in lang blauwkleurig gewaad, dezelfde lezing nog eens in onvervalst Nederlands, compleet met Gooise ‘r’, voorlas. Hulpbisschop Hoogenboom van Utrecht, die kardinaal Eijk vertegenwoordigde, las het evangelie in het Nederlands, nadat een van de Syrisch-katholieke bisschoppen dat eerder in het Arabisch had gezongen. Na de Dienst van de Tafel en de Communie volgden aan het einde van de dienst felicitaties van allerlei kanten en in vele talen: Arabisch, Aramees, Frans, Engels en Nederlands. De feestelijke bijeenkomst werd naar goed midden-oosters gebruik, afgesloten met een receptie en een gezamenlijke maaltijd in een van de zijgebouwen en de tuin van de kerk.
Foto’s (L. van Leijsen)
– Patriarch, pastoor en diaken verrichten het ritueel van het zalven en wassen van het altaar.
– De Syrisch-katholieke patriarch Ignatius Youssef III, met naast hem Mor Polycarpus, aartsbisschop van de Syrisch-orthodoxe kerk in Nederland.
– Lezing van het epistel in het Nederlands door een Syrisch-katholieke lectrice.