Afgelopen maanden januari-februari-maart-april werd voor de zesde maal het ‘Didaskalíon- Oosters christendom en cultuur’ gehouden. Drie volle winterse vrijdagen in Kasteel Hernen bij Wijchen én een voorjaarszondagochtend in Amsterdam, op bezoek bij een oriëntaals-orthodoxe parochie die de Tweede Zondag van Pasen (zondag 3 april jl) vierde.
Bijbel – teksten uit de traditie – geloofsgesprek – contact met oosterse christenen, dat zijn de ingrediënten van deze 
samenwerking tussen de A.A. Brediusstichting o.l.v. Victoria van Aalst en de Katholieke Vereniging voor Oecumene. Samen lezen; samen ‘doorbomen’ over serieuze onderwerpen, bijvoorbeeld over zonde en schuld naar aanleiding van de teksten, waarbij met name een eigen tekst van een van de deelnemers heel bevrijdend werkte; samen stil zijn; samen lachen…
Twee deelneemsters doen hieronder kort verslag.
Overal vandaan
“Ook deze winter kwamen zeer geleerde en doodgewone mensen bijeen in het Didaskalíon, het Leerhuis in Kasteel Hernen: een twaalftal mensen afkomstig uit verschillende tradities en uit alle hoeken van het land.
Leren denken buiten eigen hokje
“Doel van een Leerhuis (Didaskalíon) is ook om anders te leren denken, andere vragen te stellen, scherper te lezen. Want thuis achter je bureau denk je: ”Waar ben ik mee bezig?”
Dan, tezamen in Kasteel Hernen komen oude teksten tot leven en merken we dat ze doorwerken in ons dagelijks leven en in ons werk. Door samen te lezen en te leren ontstaat er ruimte, ontstaan er nieuwe inzichten die ons verrassen. We merken hoe je toch gevormd bent – in dat ene hokje.
Liefde voor ons geloof
“Liefde en respect voor onze verhalen en ons geloof… Dit alles onder de bezielende leiding van Leo van Leijsen en Victoria van Aalst, die ook dit jaar weer een prachtige reader samenstelden met inspirerende teksten. Onderwerp van dit jaar was de Bergrede bij Oosterse en Westerse auteurs. Leo plaatste de teksten in hun tijd en in hun natuurlijke omgeving, waardoor ze beter te begrijpen zijn.
Heerlijk
“Samen lunchen we in de keuken van het Kasteel. Heerlijk! En de gesprekken gaan gewoon door.
Nu is het voor deze winter weer klaar.
Als afsluiting gingen wij afgelopen zondag samen naar Amsterdam. Wij woonden daar een dienst bij in de Armeense Apostolische Kerk. Hartelijk, zeer feestelijk. Boeiend samen zijn met de Gemeente.
Nu op naar ’t voorjaar, nee, schuld en zonde , daar zullen we het dus niet meer over hebben.”
Foto’s (Antoinette Smits):
– “Samen lunchen in de keuken van het Kasteel”, gevestigd in een eeuwenoude kelder.
– De Leerhuisgangers aan het werk in de Ridderzaal van Kasteel Hernen;
– “De gesprekken gaan gewoon door”, ook in de tussentijdse pauzes;
– “Wij woonden een dienst bij in de Armeense Apostolische Kerk. Hartelijk…
– “…, zeer feestelijk”, ook bij de ontvangst erna. Aan het hoofd van de tafel zit vartaped Eran Shahinyan. Hij is een soort Armeense monsignore, geen bisschop maar wel de huidige verantwoordelijke (patriarchaal vicaris) voor het Armeens-Apostolische diocees van Nederland.
– Foto hierboven: Ter Taron Tadevosyan (uiterst links), de verantwoordelijke priester van de H. Geestparochie van Amsterdam, vertelt over de aanwezigheid van de Armeense gemeenschap in de stad sinds de 17e eeuw. In 1714 werd het huidige gebouw aan de Kromboomssloot een Armeens godshuis. De deelnemers aan het kerkbezoek (PKN, remonstrants, oud-katholiek, rooms-katholiek)gingen ook in gespek met de priester en zijn tolk Krikor (rechts van hem op de foto).