In Nederland is de grootste confessie onder oosterse christenen die van de zogeheten ‘Oriëntaals-orthodoxen’. Ze hebben dezelfde theologische leer, zijn in principe in volledige kerkelijke gemeenschap (communio) met elkaar, maar kennen verschillende kerken en tradities: Kopten, Armenïers, Ethiopisch-orthodoxen, Eritrees-orhodoxen, Syrische-orthodoxen en Malankaars-orthodoxen (India). Op de laatste groep na hebben ze allemaal parochies in Nederland, vaak al tientallen jaren lang. Kunnen ze ons inspireren?
Dr Jaap van Slageren, protestants theoloog, voormalig zendeling en emeritus-predikant, kwam via allerlei wegen met deze oosterse christenen in contact en schreef er enkele boeken over. In Pokrof vertelt hij in zijn artikel ‘Oriëntaals-Orthodoxe gelovigen, Westerse christenen’ hoe dit alles in zijn werk ging, waarom deze christenen hem zo raken en wat ze volgens hem aan westerse christenen te zeggen hebben.
Verder in dit nummer
Ook in deze Pokrof een artikel van de Syrisch-orthodoxe aartsbisschop van Nederland, Mor Polycarpus, over de poëtische kracht van zijn traditie.
Vader Serafim(zie foto), een Nederlander die als Russisch-orthodox priester net over de grens in Duitsland werkt, vertelt in het openingsartikel boeiend over zijn geloof en zijn pastoraat; redactielid Paul Brenninkmeijer tekende het op.
Overige bijdragen zijn over de profeet Elia, de moderne Georgische heilige Grigol Peradze, de Egyptische woestijnmoeder Syncletica en de huiszegen in de Byzantijnse liturgie. Al deze artikelen samen maken van de eerste Pokrof van 2017 weer een boeiend nummer.
Foto’s:
– Ethiopisch-orthodoxe geestelijke (Foto: archief J. van Slageren);
– Vader Serafim deelt H. Communie uit in zijn Russisch-orthodoxe kerk in Leer (D) (Foto: archief S. Standhart).