Demonen waarden rond in de poëzie van de Russische dichter Michail Lermontov en in de symbolische schilderkunst van zijn naamgenoot Michail Vrubel – over beiden een klein tweeluik. De Universiteit Utrecht bezit een verzameling Koptische handschriften – wat is de bijzondere betekenis van deze collectie? Aan de hand van een Fins-orthodoxe Wijsheidsicoon gaat de meditatie in op de figuur van Sofia. Na de behandeling van de Kerkvaders in het algemeen én binnen de Orthodoxie in het bijzonder (Deel I resp. II) in de afgelopen twee Pokrof-edities, nu in het laatste en derde deel hun mogelijke betekenis voor hedendaagse christenen in het Westen. In het oude Rusland hervormde tsaar Peter de Grote de Staat, maar óók de Orthodoxe Kerk, wat nog eeuwen lang gevolgen zou hebben. Een boekbespreking brengt de recente vertaling van de bekende orthodoxe catechismus, ‘De levende God’, ter sprake – een aanwinst voor de Nederlandse Orthodoxie en daarbuiten.
Hopelijk leest u ook dit nummer weer met interesse en plezier.
Leo van Leijsen
redactiesecretaris Pokrof
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.