Weet hebben van de geschiedenis van je vaderland en de kerk waartoe je behoort, kan behulpzaam zijn om gebeurtenissen in het heden te plaatsen en te begrijpen. Klaas van der Grijp schrijft in deze Pokrof over crisis in Oekraïne. Niet alleen financieel en economisch. Hij gaat ook in op de geringe rol van de kerken in het crisisdebat. Er is nog veel te doen voor de Oekraïense kerken. Dat ook in Georgië geschiedenis, politiek en kerk niet los van elkaar te denken zijn, blijkt uit het artikel van prof. Khachidze en Mariam Mgebrishvill. Vertrekkend vanuit de historie geven zij hun visie op het huidige Georgië. Politiek, godsdienst, etniciteit en een gegroeide mentaliteit spelen een bepalende rol. Leo van Leijsen vertelt over Alexandrië, een plaats met een bewogen geschiedenis en één van de vijf ’oude’ patriarchaten. Naar deze plaats is ook de ‘Bijbel van Alexandrië’ genoemd; over drie recente Septuagintvertalingen en hun belang voor de oecumene is in deze Pokrof de nodige informatie te vinden. Begin mei bracht een aantal kerkmensen een bezoek aan Turkije. Ze bezochten daar plaatsen die verwijzen naar ontstaan en aanwezigheid van christenen. Jan Schukkink analyseert en vertelt van zijn ervaringen. Paul Brenninkmeijer schrijft over het grote belang van iconen. In zijn artikel gaat hij in op de fysieke verering ervan en geeft daar een filosofische reflectie op. Het Geboortefeest van de Theotokos is 8 september en daarom krijgt de icoon van dit feest uitleg.

Pokrof

Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.

Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.