In dit nummer schetst Heleen Zorgdrager aan de hand van de geschiedenis en het heden de situatie van de kerken in Oekraïne.  Die situatie is niet zonder zorg,  maar ook met hoop voor de toekomst.  Ook Julia Hoppenbrouwers-Nagornyak, zelf Grieks-katholiek,  schrijft over Oekraïne. Zij gaat in op kenmerken van de Grieks-katholieke kerk en de geloofspraktijk in het dagelijks leven,  dat voor veel mensen in Oekraïne niet gemakkelijk is.  Ton Scheer laat ons zien dat de iconen van de Transfiguratie en de icoon van de Drievuldigheid  niet primair kunstvoorwerpen zijn, maar  de geestelijke omvorming,  ’transformatie’, van de mens beogen, bijvoorbeeld in de richting van de noodlijdende medemens. De meditatie van Dolf Langerhuizen over de Grote Vasten vertelt over de betekenis en de praktijk van de veertigdagentijd in de Orthodoxe Byzantijnse traditie. Huub Vogelaar heeft een bijdrage over de verhouding van Orthodoxen en Lutheranen in Finland: een open dialoog  waar pastorale thema’s maar ook praktische problemen een rol spelen. Het laatste artikel handelt over de zang  als belangrijk onderdeel in de liturgie van de oosterse en westerse Kerken. Paul Baars laat ons kennismaken met de geschiedenis van deze zang  sinds de Oude Kerk.  Zang in de liturgie is gebed en vraagt een bepaalde houding om op een inspirerende manier  tot verinnerlijking te komen.

Pokrof

Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.

Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.