In dit Pokrofnummer gedenken we met eerbied pater Gabriël Münninghof. Dolf Bruinsma memoreert zijn leven. Met zijn overlijden op 8 juni 2012 is een tijdperk afgesloten. Veel leden van de Pokrofgemeenschappen, maar evenzeer de lezers van Pokrof bewaren aan hem dankbare herinneringen.
Paul Baars geeft een impressie van het dorp Gorboénovo Gorá in de Russische provincie Pskov. Tijdens de consultatie van Societas Oecumenica in Belfast was de centrale vraag: moet de oecumene haar horizon verbreden? Geert van Dartel schrijft over de inbreng van enkele orthodoxe theologen Paul Brenninkmeijer vertelt over de icoon van de Bescherming van de Moeder Gods en de meervoudige betekenis van de sluier (pokrof). Aleksej Tolstoj schreef in de 19e eeuw een ballade over Johannes van Damascus. Dolf Bruinsma laat enkele aspecten uit het leven en de nalatenschap van deze verre neef van Lev Tolstoj voor ons oplichten. Russische icoonschilderkunst blijft boeien. De heropleving hiervan is onlosmakelijk verbonden met de naam van archimandriet Zenon. Paul Brenninkmeijer bespreekt diens visies. En Leo van Leijsen bespreekt Kees den Biesen’s boeiende boek over Efrem, een belangrijk auteur, die ons ook nu nog kan aanspreken.
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.