Dit nummer staat in het teken van twee brandhaarden van nu: Oekraïne en het Midden-Oosten. Klaus van der Grijp vertelt over de Oekraïense crisis en de rol van de kerken daarin, die hij overigens als niet erg groot inschat. Slavist Marc Jansen schreef over Oekraïne: Grensland, uitgekomen kort na de Maidan-opstand in Kiev; Paul Baars recenseert het. Paul Brenninkmeijer geeft stem aan de Franse orthodox, Antoine Arjakovsky, telg uit de oude Russische emigratie, die scherpe kritiek uit op het Moskouse patriarchaat. Josephien van Kessel bespreekt professor Teule’s Nijmeegse afscheidsrede over de christenen in het Midden-Oosten, terwijl Geert van Dartel pater Michel Jalakh, de secretaris van de Raad van Kerken in dat zelfde Midden-Oosten interviewt. Herman Teule zelf signaleert het grote belang van de ontmoeting tussen patriarch Bartholomeos en paus Franciscus mei jl. Temidden van al deze wederwaardigheden, niet ontoepasselijk, de meditatie door Angelique en Geert Hüsstege bij de icoon van de ‘Moeder Gods Vreugde van alle lijdenden en bedroefden’, die als de grote voorbidster de menselijke noden in gebed aan haar Zoon opdraagt.
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.