Het Midden-Oosten staat volop in de schijnwerpers, met name de christenen daar. Dit Pokrofnummer haalt bepaalde aspecten van het christendom daar voor het voetlicht. Laila Zahra behandelt de oosterse kerken van deze regio, voor sommigen van u de zaken eens op een rijtje, voor anderen een geheugensteuntje over hoe het ook alweer zat. Paul Brenninkmeijer vertelt over de Koptische kerk hier in het Westen en in Egypte: haar elan en levend(ig) geloof. Het patriarchaat van Constantinopel te Istanbul ligt op de grens van (Oost-)Europa en het Midden-Oosten, tenminste als je heel breed ook Turkije tot de laatste regio rekent. Er komen daar al meer dan honderd jaar oecumenische initiatieven vandaan. Leo van Leijsen schreef een kort relaas over zijn lange historie. Hierna een paasmeditatie bij een schildering van de Bulgaarse kunstenares Julia Stankova en een beschrijving van wie de Assyriërs zijn die onlangs in het nieuws kwamen. Victoria van Aalst en Annette Rijtma’s artikel over de Laatste Oordeels-icoon wordt in een deel II afgerond. Dit nummer eindigt met een icoonbespreking door Thom Breukel, Korte Berichten en de rubriek ‘Byzantijnse Liturgie’.
Veel plezier met deze Pokrof.
Zalig Pasen!
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.