Bij dit eerste nummer van de 64e jaargang van Pokrof de beste wensen voor het Nieuwe Jaar. We hopen van harte dat u ons tijdschrift met veel interesse en plezier ter hand zult nemen en lezen.
Ook dit keer weer een virtuele reis lang veel boeiende plekken: een interview met een Nederlander die Russisch-orthodoxe priester in Duitsland is, vader Serafim (Standhardt); ds Jaap van Slageren werkte in Nederland, Kameroen en Frankrijk en vertelt hoe hij in zijn leven het Oriëntaalse christendom – Midden-Oosten, Hoorn van Afrika, India – leerde kennen; met de Syrisch-orthodoxe kerkelijke poëzie en de profeet Elia trekken we weer verder door de wondere wereld van het oosters christendom, om via het Georgië van de heilige Grigol Peradze uit de vorige eeuw tenslotte te belanden in het vierde-eeuwse Egypte van de heilige woestijnmoeder Syncletica. In de vaste rubriek ‘Byzantijnse liturgie’ vertelt Johan Meijer hoe in de Byzantijnse traditie bij Grieken, Arabieren en Russen de huiszegen wordt gevierd.
Goede reis door deze Pokrof.
Paul Baars,
hoofdredacteur a.i.
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.