In dit eerste nummer van 2018 beginnen we met een beschrijving van het bijzondere ritueel dat Servisch-orthodoxen kennen, de Slava. Vóór het tijdperk van kopieermachines en digitale printjes maakte de icoonschilder gebruik van voortekeningen – podlinniki. Hoe ging dat dan en wat kon er fout gaan? Het leven van de Russische aartspriester Maltsev speelde zich in de decennia rond de voorlaatste eeuwwisseling grotendeels af in het Duitse keizerrijk; hij vertaalde de orthodoxe liturgische teksten in het Duits. Sint-Hiëronymus, de heilige uit Dalmatië die leefde in het Oosten, had volgens de legende een speciale band met een leeuw; die trad zelfs in zijn klooster in, tijdens een leven vol wederwaardigheden. De Servische theoloog Zoran Krstić stelt kritische vragen bij de herleefde religieuze vormen sinds de val van het communisme 30 jaar geleden. Kerkvaders nemen in het Oosters christendom een belangrijke plaats in; hoe is dat in m.n. de Orthodoxe Kerk? In de rubriek ‘Byzantijnse liturgie’ kijken we hoe daar liturgisch de weg naar Pasen wordt afgelegd.
Veel leesgenot met deze Pokrof en met de edities die u in 2018 te wachten staan.
Leo van Leijsen
redactiesecretaris Pokrof
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.