Deze Pokrof opent met een uitgebreid artikel over de betekenis van de Oekraïense grieks-katholieke aartsbisschop Andrej Sheptytskiy. Daarna reizen we mee met de drie recente bezoeken van paus Franciscus aan Bulgarije, Noord-Macedonië en Roemenië. We lezen tevens over de afscheidsrede van prof. Bert Groen in Graz, Oostenrijk. In de meditatie wordt ingegaan op de icoon die zich openbaart als gelaat. Tsjaikovskij wordt in een volgend artikel behandeld als de schepper van geestelijke composities., terwijl hierna het moderne werk van icoonschilder Todor Mitrovic aan de orde komt. In de rubriek ‘Byzantijnse liturgie’ tenslotte gaat het over de bekende hymne ‘Phos hilaron’ (Vreugdevol licht) uit de vespers.
Veel leesplezier met deze nieuwe Pokrof.
Pokrof
Het tijdschrift Pokrof (met jaargangen 1953-2022) was gewijd aan de wereld van het Oosters Christendom. Het blad werd gemaakt door de een onafhankelijke en oecumenisch samengestelde redactie. De redactie streefde ernaar diverse aspecten van het Oosters Christendom voor een breed publiek te presenteren. Behalve aan de spirituele kant van het Oosters Christendom (liturgie, iconen, muziek) besteedde Pokrof aandacht aan de geschiedenis van Oosterse Kerken, de orthodoxie in literatuur en kunst en aan de relatie tussen kerk en staat.
Het tijdschrift Pokrof ging in 1953 als initiatief van de paters Kapucijnen van start. Vanaf het midden van de jaren tachtig werd het uitgegeven door Aktie en Ontmoeting Oosterse Kerken. Vanaf 2001 was het een uitgave van de Katholieke Vereniging voor Oecumene. In 2022 werd het tijdschrift omgevormd tot het Platform Oosters Christendom, onderdeel van het Instituut voor Oosters Christendom (IvOC) aan de Radboud Universiteit.