In de kerkdienst bij gelegenheid van 500 jaar Reformatie in de Dom in Utrecht veel aandacht voor de gezamenlijke roeping van protestanten en katholieken in onze samenleving. De tekst hiervoor werd aangereikt door de gezamenlijke werkgroep, ingesteld door het Moderamen van de Protestantse Kerk en de Bisschoppenconferentie. Hieronder publiceren we volledige verklaring. Een eerdere verklaring van de werkgroep ging over het belang van de eenheid van de Kerk en werd uitgebracht bij de oecumenische ontmoeting op 18 maart jl. in Nieuwkuijk 

Onze roeping

Oproep aan christenen in Nederland bij gelegenheid van 500 jaar Reformatie

Onze eerste apostel

Ooit kwam een man naar Nederland. Hij heette Willibrord. Je ziet deze Willibrord vandaag nog in steen op een paard zitten op het Jansplein in Utrecht. Vanuit het verre Ierland trok hij rond 700 naar onze streken en voelde zich geroepen om hier het woord van God te verkondigen. Vanaf die tijd hebben er mensen in ons land naar dat woord geluisterd en dat als goed nieuws, als ‘evangelie’ aanvaard.

Het evangelie

Na meer dan dertien eeuwen wordt dat goede nieuws nog steeds verkondigd. De tijden zijn veranderd en wij mensen ook. Toch raakt het woord van God ook nu nog steeds mensen. Dat komt omdat het niet een lesje is dat ons van buiten wordt opgelegd. Het evangelie roept iets wakker wat in elke mens ligt. God heeft ons gemaakt. Hij is niet ver van ons vandaan. Het evangelie vertelt dat deze God veel dichterbij is gekomen dan we voor mogelijk houden. Hij verbond zich met Israël en werd vlees en bloed in Jezus Christus. Het evangelie vertelt over deze Jezus, die mensen heeft omarmd en kinderen heeft gezegend. Nooit heeft hij geweld gebruikt. Integendeel, hij was zelfs bereid zijn leven weg te schenken en de dood in te gaan. Dit offer van liefde is sterker dan de dood. Jezus is opgestaan en leeft bij God. Hij leeft door zijn Geest ook in mensen van nu en verspreidt hoop in de harten van mensen.   

De kerk

Willibrord was onze eerste apostel. Hij is de man op het paard. Het is opvallend dat deze man een kerkje in zijn hand houdt. Dat is niet toevallig. Door de verkondiging van het woord van God is in ons land een kerk ontstaan. Een kerk is een gemeenschap van mensen die in Christus geloven en die het geloof met elkaar delen. In al die eeuwen hebben mensen in de kerk een huis gevonden voor de ziel. Zij wisten zich onderdeel van een ‘levend lichaam’. Ze leerden dat je niet alleen voor jezelf leeft, maar vanuit Christus voor anderen. Velen hebben dat gedaan, met vallen en opstaan. Dat heeft veel betekend voor ons land.   

Verdeeldheid en eenheid

De christenheid in ons land is verdeeld geraakt. Dat heeft te maken met wat er zich 500 jaar geleden in Europa afspeelde rond Maarten Luther en andere reformatoren. De Reformatie die met Luther begon, wilde terug naar het evangelie waarin benadrukt wordt, dat we alleen gered worden door de liefde van God. Door actie en reactie kwam het uiteindelijk tot een breuk in het westerse christendom. Zo kwamen christenen tegenover elkaar te staan en hebben ze elkaar wederzijds verketterd. Daardoor is de toegang tot het evangelie en tot God zelf voor veel mensen versperd. Dat is beschamend geweest.

Gelukkig hebben we inmiddels ontdekt dat we het belangrijkste met elkaar delen: het geloof in God als Vader, Zoon en Geest. Door dit gedeelde geloof is er eenheid. We zijn ervan overtuigd dat, wanneer we groeien in het geloof in Christus, die eenheid steeds dieper zal worden. We zien uit naar de dag dat we een verenigde kerk zullen zijn.

Onze roeping

Als rooms-katholieken en protestanten willen we samen getuigen zijn van God. Het evangelie is springlevend en even goed bestemd voor mensen van vandaag als voor die van gisteren.

We realiseren ons dat de kerk naar de marge is verschoven en voor velen op afstand is komen te staan. Maar juist vanuit de marge wint de stem van de kerk aan vrijmoedigheid om te zeggen waar het op aan komt. De kerk is ‘van alle tijden’. Het is een geloofsgemeenschap van verbondenheid met God en met elkaar. Het is een plaats voor geloof, hoop en liefde. Daarom nodigen we onze tijdgenoten uit om toe te treden tot de kerk en te leven vanuit de vreugde van het evangelie, want we zijn ervan overtuigd dat in de Bijbel een boodschap te vinden is voor mensen van alle tijden.

Als christenen weten we van het goede, het ware en het schone in onze cultuur. Er is veel om dankbaar voor te zijn en veel om ons voor in te zetten. Het evangelie roept ons om Jezus Christus in barmhartige liefde na te volgen. Dat doen we waar mogelijk met anderen. Met bondgenoten streven we naar heelheid van de schepping, rechtvaardigheid en vrede. 

Rome Reformatie Beraad

In aangepaste vorm werd deze verklaring gedeclameerd in de dienst op 31 oktober 2017 in de Dom. Voor de gedeclameerde versie van de tekst zie hier  

Het Rome-Reformatie Beraad werd in 2015 ingesteld door het Moderamen van de Protestantse Kerk en de RK Bisschoppenconferentie. Deze tekst werd voorbereid en vastgesteld door het beraad in 2016.

Tussen 2015 en 2017 kwam het beraad in wisselende samenstelling bijeen. De volgende personen namen er aan deel: Ds. Karin van den Broeke, Geert van Dartel, Mgr. dr. Hans van den Hende, Prof. dr. Barend Kamphuis, Mgr. dr. Gerard de Korte, Dr. Arjan Plaisier, Dr. René de Reuver, Dr. Mattijs Ploeger, Ds. Trinette Verhoeven.

Prof. dr. Barend Kamphuis (gereformeerd vrijgemaakt) en dr. Mattijs Ploeger (oud-katholiek) zijn op persoonlijke titel lid van dit beraad.